∙Τα κακώς κείμενα

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και ο κίνδυνος, όπως απέδειξε το προχθεσινό θανατηφόρο ατύχημα στο δρόμο Πλαγιάρι - Σημείο Μηδέν, καθόλου θεωρητικός...

95 λάμπες υπάρχουν στο δρόμο και από αυτές μόνο οι 47 είναι αναμμένες το βράδυ. Και από τις 47, οι 10 είναι εντελώς ακατάλληλες για δρόμο με τέτοια κίνηση, ασφαλώς δεν πληρούν καμία από τις σύγχρονες προδιαγραφές για φωτισμό οδού, ποιος ξέρει πότε τοποθετήθηκαν...

Όλες οι υπόλοιπες λάμπες είναι σβηστές, χαλασμένες, σπασμένες και σε συνδυασμό με το απολύτως ακατάλληλο οδόστρωμα στο μη ολοκληρωμένο τμήμα του δρόμου, όπως και με την έλλειψη σωστών διαγραμμίσεων στην άκρη του δρόμου, καθιστούν την οδήγηση άκρως επικίνδυνη.

Χιλιάδες τροχοφόρα, χιλιάδες συνάνθρωποί μας, χιλιάδες δημότες του Δήμου Θέρμης κινούνται καθημερινά στο δρόμο αυτό.

Πρέπει να θρηνήσουμε και άλλα θύματα; Για πόσο ακόμη η δικαιολογία "δεν είναι ευθύνη μας, είναι ευθύνη της Περιφέρειας' θα είναι αρκετή;

Ο νεκρός ποιανού ευθύνη είναι; Αν ήταν δικός σας άνθρωπος, δικό σας παιδί, θα κάνατε κάτι τότε; Ποιος ελέγχει την Περιφέρεια, ποιος τους 'αρμόδιους' που αποφασίζουν ποιος ζει και ποιος πεθαίνει με τις αποφάσεις τους να αφήσουν ασυντήρητα τα φώτα στο χωριό μας, ποιος πρέπει να κληθεί να λογοδοτήσει για το έγκλημα αυτό; Θα δείξει πυγμή ο Δήμαρχος και οι δημοτικοί μας σύμβουλοι, θα απαιτήσουν να ολοκληρωθεί ο δρόμος, να φωτιστεί, να σημανθεί, να μπουν διαγραμμίσεις στους ακατάλληλους δρόμους του Πλαγιαρίου;

Πόσες φορές δεν καταγγείλαμε από την Κόκκινη Κάρτα τον θεοσκότεινο δρόμο 'καρμανιόλα' Πλαγιάρι - Μηδέν; Πόσες φορές δεν είπαμε για την έλλειψη φωτισμού, την άθλια σήμανση, τον δρόμο που ασφαλτοστρώθηκε μόνο κατά το ήμισυ; Για το γεγονός ότι οι ακόμη και οι λιγοστές λάμπες ηλεκτροφωτισμού παραμένουν σβηστές εδώ και χρόνια; Και πως ο δρόμος φωτίζεται μόνο όταν ένα από τα δύο βενζινάδικα τυχαίνει να διανυκτερεύει και ανάψει τα φώτα στις κολώνες ηλεκτροφωτισμού που του ανήκουν...Πόσες φορές δεν ζητήσαμε την άμεση παρέμβαση του Δήμου Θέρμης για το δρόμο αυτό που τον διασχίζουν χιλιάδες δημότες του Δήμου, ασχέτως εάν ανήκει, τυπικά, η ευθύνη του δρόμου στη Περιφέρεια...

Πριν από 1065 ημέρες, στις 15 Φεβρουαρίου 2011 πρωτογράψαμε για αυτό το θέμα στην Κόκκινη Κάρτα και ιδού τι είχαμε πει:

"Ίσως ένας από τους πιο επικίνδυνους δρόμους του Δήμου Θέρμης το βράδυ... Ο δρόμος που ενώνει το Πλαγιάρι με το Μηδέν, χωρίς διαγράμμιση, πρόχειρα ασφαλτοστρωμένος μετά τα καλοκαιρινά έργα αποχέτευσης, χωρίς φώτα, με τους αυτοκινητιστές να αναπτύσσουν ταχύτητα στο απόλυτο σκοτάδι. Οι λιγοστές κολώνες ηλεκτροφωτισμού της ΔΕΗ εκπέμπουν ελάχιστο φως, οι δε υπόλοιπες εγκαταστάθηκαν από τους ιδιοκτήτες πρατηρίων βενζίνης της οδού (όπως ορίζει η νομοθεσία, είναι δηλαδή ιδιόκτητες και λειτουργούν μόνο κατά τη διάρκεια λειτουργίας των πρατηρίων βενζίνης).

Ενημερωθήκαμε από τον Πρόεδρο της Κοινότητας Πλαγιαρίου κ. Αργύριο Μωραΐτη (και συνιδιοκτήτη ενός εκ των δύο πρατηρίων) πως η Περιφέρεια και όχι η Κοινότητα Πλαγιαρίου ή ο Δήμος Θέρμης έχει την ευθύνη ηλεκτροφωτισμού της οδού. Είναι όμως στο χέρι των εκλεγμένων μας αντιπροσώπων, αλλά και των δημοτών, να απαιτήσουν εγγράφως από την Περιφέρεια τη βελτίωση της απαράδεκτης υφιστάμενης κατάστασης, πριν θρηνήσουμε θύματα."

Τρία ολόκληρα χρόνια μετά τι έχει αλλάξει; Αλλά τώρα που συνέβει το ατύχημα, τώρα που γέμισε ο δρόμος περιπολικά και ασθενοφόρα, σήμερα που κλαίνε οικογένειες για τον 51χρονο νεκρό του απολύτως προβλεπόμενου ατυχήματος στον άθλιο και ολισθηρό, θεοσκότεινο και επικίνδυνο αυτό δρόμο, τώρα θα αρχίσουν όλοι οι υπεύθυνοι να δουν πού θα ρίξουν την ευθύνη και ποιος είχε φροντίσει να καλύψει εγκαίρως τα νώτα του με ένα έγγραφο που θα ψάχνουν να βρουν στα συρτάρια τους...

Ντροπή σε όλους αυτούς που νομίζουν πως μπορούν να παίζουν με τη ζωή χιλιάδων δημοτών! Ντροπή σε αυτούς που καλύπτονται πίσω από δικαιολογίες και δεν πράττουν όσα οφείλουν να πράξουν! Σήμερα θα τρέχουν για να επισκευάσουν τις λάμπες στις κολόνες ηλεκτροφωτισμού, σήμερα θα τρέχουν για να σηκώσουν την πεσμένη εδώ και ημέρες στο έδαφος κολόνα ηλεκτροφωτισμού της ΔΕΗ λίγα μόνο μέτρα δίπλα από το σημείο του ατυχήματος...Σήμερα θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν, αλλά ήδη είναι πολύ αργά για τον άτυχο οδηγό και τους δύο νέους τραυματισμένους.

Η φωτογραφία δείχνει καθαρά πως στο σημείο του ατυχήματος οι μόνες κολόνες ηλεκτροφωτισμού που λειτουργούν είναι οι ιδιόκτητες κολόνες του πρατηρίου βενζίνης, ενώ οι λάμπες στις κολόνες που βρίσκονται δεξιά του οδοστρώματος είναι σβηστές...

Προφανώς πριν κάποια χρόνια κάποιος έλαβε την απόφαση να τοποθετηθεί ένα πλαίσιο στην είσοδο του χωριού για να καλωσορίζει τους επισκέπτες ή να ενημερώνει τους καταναλωτές για τις επιχειρήσεις στο Πλαγιάρι.

Πόσα χρόνια επιτέλεσε το έργο αυτό η συγκεκριμένη σιδηροκατασκευή που 'κοσμεί' την είσοδο του χωριού δεν ξέρουμε...Αυτό που γνωρίζουμε όμως είναι πως οι αυτοσχέδιες πινακίδες για ...φρέζες και η άθλια κατάσταση της κατασκευής προσβάλλει τον επισκέπτη.

Αν δεν υφίσταται πρακτικός λόγος για την κατασκευή αυτή, ας αφαιρεθεί και ας φροντίσει η Κοινότητα Πλαγιαρίου να καλωσορίσει αλλιώς τους επισκέπτες. Ας αρχίσει με την αφαίρεση των πάσης λογής διαφημιστικών πινακίδων, με τον καθαρισμό της εισόδου του χωριού από τα σκουπίδια, ας φροντίσει για τις στάσεις του ΟΑΣΘ που έχουν καταντήσει σκουριασμένοι σκουπιδότοποι και ας δείξει πραγματικό ζήλο για να κάνει το Πλαγιάρι ομορφότερο.

Η φωτογραφία είναι χαρακτηριστική της κατάστασης όλων σχεδόν των οδικών σημάτων και πινακίδων στο Πλαγιάρι. Ας μη σχολιάσουμε περισσότερο το γεγονός πως το STOP είναι καρφωμένο πάνω στην κολόνα της ΔΕΗ. Ας μείνουμε στο γεγονός πως τόσο αυτό όσο και σχεδόν όλα τα σήματα στο χωριό είναι βάναυσα κακοποιημένα, ασυντήρητα ή κατεστραμμένα. Πότε ακριβώς επεβλήθη το τελευταίο πρόστιμο για καταστροφή δημόσιας περιουσίας από το Δήμο ή την Αστυνομία στο Πλαγιάρι; Πότε έγινε τελευταία φορά σύσταση σε άτομα που θεωρούν ΄μαγκιά' ή 'διασκέδαση' να βάφουν με συνθήματα τις πινακίδες ή να κολλούν αυτοκόλλητα στα σήματα που ορίζουν την προτεραιότητα στην κίνηση των οδών, που, εν τέλει, βρίσκονται εκεί για να μας καθοδηγήσουν ή να μας προστατεύσουν; Πότε έγινε για τελευταία φορά συντήρηση, καθαρισμός των πινακίδων; Πότε πήγε τελευταία φορά δημοτικός ή κοινοτικός σύμβουλος να μιλήσει σε σχολεία, γήπεδα, η εκδηλώσεις για το θέμα αυτό;

Ας μη ξαναμιλήσουμε για το γεγονός πως οι παιδικές χαρές παραμένουν βρώμικες, σκουριασμένες, αφύλακτες, γεμάτες σκουπίδια, κουτάκια, γυαλιά, γόπες τσιγάρων, ακαθαρσίες ζώων. Αυτό, το πολύ απλό, κανείς δεν το βλέπει; Από τις τρεις κούνιες, οι δύο είναι χαλασμένες...
Περνάει ποτέ η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Θέρμης από το Πλαγιάρι; Ας κάνει μια επίσκεψη με μπογιά, πένσες, αντισκωριακό και κατσαβίδια και τα παιδιά μας θα έχουν και πάλι κάπου να παίξουν. Δεν θέλει λεφτά. Νιάξιμο θέλει.

Ας το επισημάνουμε και αυτό, μια που όπως φαίνεται ουδείς εκ των υπευθύνων κυκλοφορεί στο χωριό για να δει τα χάλια μας. Κάποιος ασυνείδητος πέταξε κάτι αναμμένο μέσα στον κάδο, ίσως στάχτη, ίσως και για 'αστείο'. Το αποτέλεσμα το βλέπετε. Μήπως ήρθε ο καιρός να αντικατασταθούν οι πλαστικοί κάδοι με σιδερένιους;

Με μικρή βόλτα έξω από το χωριό, είτε προς την τούμπα είτε προς οποιοδήποτε αγροτικό δρόμο μάς φέρνει αντιμέτωπους με το έγκλημα που διαπράττεται καθημερινά και ατιμώρητα από πάμπολους 'επαγγελματίες', αλλά και όλους εμάς.

Στο πρόσφατο παρελθόν, πριν την κρίση, υπήρχε μια τάση φυγής των ανθρώπων της Θεσσαλονίκης από την 'βρώμικη' πόλη, για να έρθουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους σε ένα πιο φιλόξενο περιβάλλον, κοντά στη φύση. Το Πλαγιάρι ωφελήθηκε από αυτήν την εσωτερική μετακίνηση, ήρθαν νέοι άνθρωποι, νέες οικογένειες, να ζήσουν και να μεγαλώσουν εδώ, παρά την προφανή έλλειψη υποδομών.

Το 'ανθρώπινο' μέγεθος του χωριού, η εγγύτητα προς την πόλη αλλά και η επαφή με τη Φύση ήταν καθοριστικοί παράγοντες σε αυτήν την μετακίνηση.

Δυστυχώς, το όνειρο της επαφής με τη Φύση έχει μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη, λόγω της αδυναμίας των δημοτικών και αστυνομικών αρχών να πατάξουν και να τιμωρήσουν ορισμένους συνανθρώπους μας που δεν λογαριάζουν κανέναν μπροστά στην ευκολία τους. Το Πλαγιάρι έγινε ακόμη ένας σκουπιδότοπος, όπως, δυστυχώς, τόσες γειτονιές της Θεσσαλονίκης.

Πόσο κρίμα που ελάχιστοι φαίνονται να ενοχλούνται από το γεγονός πως ούτε για περπάτημα δεν μπορεί να πάει πια μια οικογένεια γύρω από το Πλαγιάρι λόγω της τραγικής κατάστασης που αντικρύζει, με μπάζα, σκουπίδια και σκουριασμένα σίδερα παντού, πως κανείς δεν τιμωρεί τους υπαίτιους, πως ελάχιστοι φαίνεται να νιάζονται για την κατάντια μας... Και όμως, κάποτε ολόκληρες σχολικές εκδρομές οργανώνονταν στα περίχωρα του Πλαγιαρίου και το χωριό γιόρταζε στις βρύσες και στα πλατάνια του χωριού.

Το τραγικότερο είναι πως ενώ μόνο μέσα από την ανάπτυξη θα ξεφύγουμε από την κρίση που μάς μαστίζει, η Δημοτική αρχή και η Κοινότητα Πλαγιαρίου δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ούτε καν την οικονομική διάσταση της αξίας της φύσης. Πώς θα προσελκύσει κόσμο ο Δήμος, πώς θα προσελκύσει επιχειρήσεις, νέους ανθρώπους, επενδυτές που θα φέρουν ιδέες, χρήμα, δημοτικά τέλη όταν δεν φροντίζει να κάνει το Πλαγιάρι καθαρό και φιλόξενο; Όταν ούτε για βόλτα πια δεν έρχεται κανείς στην περιοχή μας; Όταν και οι ίδιοι οι κάτοικοι του Πλαγιαρίου διστάζουν να βγουν λίγο παραέξω, μην μολυνθούν από τα σκουπίδια και μην συναντήσουν αδέσποτα;

Αυτό είναι το Πλαγιάρι που θέλουμε, αυτό μάς αξίζει;

...συμβαίνει και εδώ! (και σε πολλά-πολλά ακόμη σημεία στο Πλαγιάρι...)

...συμβαίνει και εδώ...

Η φωτογραφία δείχνει μια κατάσταση που τη συναντούμε παντού στο Πλαγιάρι. Γύρω από τους κάδους η κατάσταση είναι τραγική, με υπολείμματα τροφών, συσκευασιών, άχρηστων αντικειμένων. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ουδείς θέλει κάδο κοντά στο σπίτι του. Είναι βέβαιο πως σε λίγο καιρό ο χώρος γύρω από τον κάδο θα έχει μεταμορφωθεί σε...σκουπιδότοπο. Προσθέστε το γεγονός πως υπάρχουν δυστυχώς δημότες που αφήνουν τις σακούλες τους έξω από τους κάδους (αναλύσαμε τα αίτιά του φαινομένου αυτού στην προηγούμενη ανάρτηση), δεν είναι μόνο τα αδέσποτα που αρπάζουν τις σακούλες των σκουπιδιών από έξω ή και από μέσα από τους ανοιχτούς κάδους και σκορπούν τα σκουπίδια καταγής, είναι και το γεγονός πως ουδέποτε παρατηρήσαμε τους εργάτες του απορριματοφόρου να μαζεύουν σχολαστικά τα σκουπίδια από το οδόστρωμα μετά την περισυλλογή των απορριμάτων, όπως θα έπρεπε να γίνεται. Στην καλύτερη περίπτωση, οι δυστυχείς εργάτες μαζεύουν με τα χέρια δυο-τρεις σακούλες ή χαρτοκιβώτια και πού λόγος (ή καιρός) για σκούπα και φαράσι...
Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που βλέπετε και εκθέτει τη δημοτική και κοινοτική αρχή και όλους εμάς. Και δυστυχώς το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο, αλλά συμβαίνει γύρω σχεδόν από κάθε κάδο στο Πλαγιάρι.Η φωτογραφία δείχνει μια κατάσταση που τη συναντούμε παντού στο Πλαγιάρι. Γύρω από τους κάδους η κατάσταση είναι τραγική, με υπολείμματα τροφών, συσκευασιών, άχρηστων αντικειμένων. Δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ουδείς θέλει κάδο κοντά στο σπίτι του. Είναι βέβαιο πως σε λίγο καιρό ο χώρος γύρω από τον κάδο θα έχει μεταμορφωθεί σε...σκουπιδότοπο. Προσθέστε το γεγονός πως υπάρχουν δυστυχώς δημότες που αφήνουν τις σακούλες τους έξω από τους κάδους (αναλύσαμε τα αίτιά του φαινομένου αυτού στην προηγούμενη ανάρτηση), δεν είναι μόνο τα αδέσποτα που αρπάζουν τις σακούλες των σκουπιδιών από έξω ή και από μέσα από τους ανοιχτούς κάδους και σκορπούν τα σκουπίδια καταγής, είναι και το γεγονός πως ουδέποτε παρατηρήσαμε τους εργάτες του απορριματοφόρου να μαζεύουν σχολαστικά τα σκουπίδια από το οδόστρωμα μετά την περισυλλογή των απορριμάτων, όπως θα έπρεπε να γίνεται. Στην καλύτερη περίπτωση, οι δυστυχείς εργάτες μαζεύουν με τα χέρια δυο-τρεις σακούλες ή χαρτοκιβώτια και πού λόγος (ή καιρός) για σκούπα και φαράσι...
Το αποτέλεσμα όμως είναι αυτό που βλέπετε και εκθέτει τη δημοτική και κοινοτική αρχή και όλους εμάς. Και δυστυχώς το περιστατικό δεν είναι μεμονωμένο, αλλά συμβαίνει γύρω σχεδόν από κάθε κάδο στο Πλαγιάρι.